Youth Delegate Elena was bij de World Health Assembly

Afgelopen jaar heb ik de kans gekregen om Youth Delegate te zijn namens IFMSA-NL, het ministerie van Volksgezondheid, Welzijn en Sport en het ministerie van Buitenlandse Zaken. De kers op de taart van zo’n jaar is je aanwezigheid bij de World Health Assembly, de algemene vergadering van de Wereldgezondheidsorganisatie in Genève. Dit jaar vond deze Assembly plaats van 21 t/m 30 mei: negen dagen (en één dag weekend) waarin allerlei mondiale gezondheidsonderwerpen op de agenda stonden.

Als Youth Delegate heb je twee doelen: toekomstig zorgprofessionals interesseren voor, informeren over en betrekken bij global health beleid en de stem van toekomstig zorgprofessionals laten horen in besprekingen en overleggen rondom global health beleid. Een van de grootste overleggen is de World Health Assembly, dus ben je als onderdeel van de officiële delegatie van Nederland aanwezig. Daardoor ben je ook bij bepaalde voorbereidingen die op het ministerie plaatsvinden, bijvoorbeeld om ambtenaren in te lichten over de standpunten van Nederland. Daarnaast mag je een statement voorbereiden, zo werd mij gevraagd om een statement over klimaat en gezondheid te schrijven. Na weken aan voorbereidingen is het op een gegeven moment dan eindelijk zo ver. Per trein (7 tot 11 keer minder CO2-impact dan dezelfde reis met het vliegtuig) vertrok ik naar Genève. Na een aantal dagen sightseeing begon de World Health Assembly op zondag 21 mei met de vierde editie van Walk the Talk, een korte wandeling van 3 of 4,2 km om te symboliseren dat de Wereldgezondheidsorganisatie niet alleen maar overlegt, maar ook daad bij woord voegt (‘we have to walk the talk’ is een veelgebruikte uitspraak door lidstaten die vinden dat er meer moet gebeuren). Daarna kon de Assembly officieel geopend worden met onder andere toespraken door de Directeur-Generaal van de Wereldgezondheidsorganisatie, dr. Tedros Adhanom Ghebreyesus, de voormalig premier van Nieuw-Zeeland, Jacinda Ardern, en de president van de FIFA, Gianni Infantino. Op maandag begonnen de inhoudelijke delen van de agenda. Dit was ook de dag dat onze minister van Volksgezondheid, Welzijn en Sport, prof. dr. Kuipers, aanwezig was bij de Assembly. Als minister heeft hij een speciale rol binnen de delegatie. Hij houdt zich voornamelijk bezig met bilateralen, één-op-één gesprekken met verschillende andere gezondheidsministers. De Assembly is natuurlijk een mooie plek voor zulke gesprekken, die laagdrempelig ingepland kunnen worden omdat iedereen op dezelfde plek aanwezig is. Minister Kuipers sprak onder andere met Azerbeidzjan, Brazilië en het Verenigd Koninkrijk over medisch onderzoek, klimaat en gezondheid, antimicrobiële resistentie en digitale gezondheidszorgmogelijkheden.

De rest van de week bleef er een kleinere delegatie over om de rest van de Assembly bij te wonen. Er zijn verschillende onderwerpen besproken, tal van rapporten doorgenomen en meerdere resoluties aangenomen. Onderwerpen zoals gezondheidszorg voor vrouwen, adolescenten en kinderen; universal health coverage; revalidatie; infectiepreventie; polio; meningitis; standaardisatie van de nomenclatuur van medische hulpmiddelen; sociale determinanten van gezondheid; en gezondheidszorg voor mensen met een beperkingen werden besproken en afgerond. Gelukkig maar, want de Assembly is eigenlijk de laatste eindhalte voor deze resoluties. In de maanden ervoor wordt er al over de onderwerpen overlegd en worden resoluties aangepast totdat alle lidstaten het eens zijn met de tekst. Helaas waren er ook verschillende onderwerpen waarbij er meer weerstand was. Zo werd er een resolutie over gezondheid in noodsituaties voorgesteld, waar ook de oorlog in Oekraïne in genoemd werd. Omdat Rusland een tegenresolutie (waar de agressie van Rusland niet in voor kwam) voorstelde, leidde dit agendapunt tot een stemming waarin uiteindelijk de oorspronkelijke resolutie wel aangenomen werd, en de Russische niet. Stemmingen zijn niet standaard binnen de World Health Assembly, omdat er altijd aangestuurd wordt op consensus; met consensus heb je immers meer lidstaten die achter een besluit staan dan wanneer er maar een kleine meerderheid voor een resolutie stemt. Aangezien de Wereldgezondheidsorganisatie een erg beperkt mandaat heeft, de uitvoerende lidstaten zijn immers landen met eigen wet- en regelgeving en soevereiniteit, is een breed gedragen en daardoor breed uitgevoerde resolutie belangrijk. Alleen op die manier wordt er daadwerkelijk veel gedaan met de acties uit de resoluties. De lidstaten stemden ook op een resolutie over de gezondheidssituatie in de bezette Palestijnse gebieden. Uiteindelijk werd deze resolutie aangenomen, wat inhoudt dat er volgend jaar weer een discussie moet zijn en dat er een rapport geschreven moet worden over de situatie. Ook de verkiezing van het Executive Board, het bestuur van de Wereldgezondheidsorganisatie, liep vertraging op door een stemming. Oekraïne was namens de Europese regio voorgedragen als aankomend lid van het Executive Board, waarop Rusland een stemming aanvroeg over de benoeming van het Executive Board, wat hoogst ongebruikelijk is. Uiteindelijk werd Oekraïne wel aangenomen, net als Noord-Korea overigens. Het verbaasde me dat er nog zoveel gestemd moest worden tijdens de Assembly zelf, zoals eerder genoemd is dit normaal echt de eindhalte voor resoluties en andere rapporten en zijn de onderhandelingen al veel eerder gevoerd.

Alsof de officiële agendapunten nog niet genoeg zijn, zijn er tijdens de week van de World Health Assembly tientallen side events georganiseerd door non-gouvernementele organisaties, lidstaten en andere organisaties over een uiteenlopend scala aan onderwerpen. In tegenstelling tot de soms uren durende agendapunten van de Assembly zijn deze events vaak één à twee uur, vol informatie en met veel mensen die iets met het onderwerp willen doen of in ieder geval er meer over willen leren. Zelf heb ik het side event van Nederland, het Verenigd Koninkrijk, Fuji en de Wereldbank over klimaat en gezondheid bij kunnen wonen, maar ook side events over seksuele en reproductieve gezondheid en rechten, tuberculose, tabak en luchtvervuiling. Daarnaast had ik de eer om panelist te zijn in een side event over de gezondheid van adolescenten, een leuke ervaring om de zaal ook eens vanaf de andere kant te zien!

Op de laatste dag dat ik aanwezig was heb ik de Assembly mooi kunnen afsluiten door mijn statement over klimaat en gezondheid voor te dragen. Daarin noemde ik hoe ik als toekomstig arts patiënten ga zien die te maken hebben met de gevolgen van de klimaatcrisis: toename van door water, voedsel en vectoren overdraagbare ziekten; meer hittestress en cardiovasculair falen; en meer psychische problemen. Daarnaast noemde ik dat deze gevolgen niet eerlijk verdeeld zijn over de wereld en thuis in Nederland: zij die het minst hebben bijgedragen aan de klimaatcrisis ondervinden de meeste gevolgen. Ik riep op tot het opstellen van een resolutie over klimaat en gezondheid gebaseerd op gelijkwaardigheid en geschreven met de input van jongeren en toekomstig gezondheidsprofessionals. Nederland gaat ermee aan de slag zodat deze resolutie op de volgende Assembly aangenomen kan worden. Iets om naar uit te kijken voor de volgende Youth Delegate dus!

nl.linkedin.comHet gehele statement van Elena op de World Health Assembly is hier te bekijken.

Ben jij die volgende Youth Delegate? De vacature is geopend! Kijk snel op de social media van IFMSA-NL of op ifmsa.nlifmsa.nl/youthdelegate en wie weet schrijf jij volgend jaar deze blog!

Email: youthdelegate@ifmsa.nl

Instagram: @youthdelegatenl

Twitter: @youthdelegateNL

Facebook: @youthdelegateNL